Glukosa monohidrat , juga dikenali sebagai dextrose monohydrate atau ringkasnya glukosa, memainkan peranan penting dalam kultur mikrob, terutamanya dalam persekitaran makmal untuk kajian mikrobiologi dan proses penapaian industri. Glukosa ialah gula ringkas dan berfungsi sebagai sumber tenaga yang mudah didapati untuk mikroorganisma. Peranan utamanya dalam kultur mikrob termasuk yang berikut:
Sumber tenaga: Glukosa ialah substrat utama yang digunakan oleh mikroorganisma untuk menjana tenaga melalui respirasi atau penapaian selular. Mikroorganisma, seperti bakteria, yis, dan kulat, memetabolismekan glukosa untuk menghasilkan ATP (adenosine triphosphate), mata wang tenaga utama dalam sel. Tenaga ini penting untuk pelbagai proses selular, termasuk pertumbuhan, pembiakan, dan mengekalkan integriti sel.
Sumber karbon: Mikroorganisma memerlukan karbon sebagai blok binaan asas untuk sintesis komponen selular seperti protein, lipid, asid nukleik dan biomolekul lain. Glukosa menyediakan sumber karbon yang mudah diasimilasikan untuk mikroorganisma untuk menyokong pertumbuhan dan pembiakan mereka.
Pengeluaran biojisim: Glukosa digunakan sebagai prekursor untuk sintesis makromolekul seperti DNA, RNA, protein dan membran sel. Apabila mikroorganisma mengambil glukosa, mereka menggunakannya untuk membina komponen selular baharu, dengan itu meningkatkan biojisim mereka.
Inducer untuk ekspresi gen: Dalam sesetengah kes, glukosa boleh bertindak sebagai molekul pengawalseliaan, menjejaskan ekspresi gen tertentu dalam mikroorganisma. Sebagai contoh, fenomena yang dikenali sebagai penindasan katabolit melibatkan perencatan ekspresi gen tertentu apabila glukosa hadir, walaupun sumber karbon lain tersedia.
Pengeluaran metabolit sekunder: Dalam penapaian industri, glukosa boleh digunakan sebagai sumber karbon utama untuk menghasilkan pelbagai metabolit sekunder, seperti antibiotik, enzim, asid organik, dan biofuel, melalui strain mikrob tertentu.
Apabila menanam mikroorganisma dalam persekitaran makmal atau perindustrian, glukosa sering ditambah kepada media kultur untuk menyediakan sumber karbon dan tenaga yang terkawal dan mudah diakses. Kepekatan glukosa dalam medium boleh dilaraskan bergantung kepada keperluan khusus mikroorganisma dan objektif kultur, seperti memaksimumkan pengeluaran biojisim atau meningkatkan sintesis produk sasaran.
